شعری که تنها با فلاخن خواندنی‌ست

گَرد است و غبار است و باد

خاک است و خار و خراب

این سر و این زمین

پُر ضمیرها از سیاهه‌ی ماچه‌کفل‌ها

پُر خطیب‌ها از دهان‌های سیاه

تنهاست

کشتِ ماتحت و برداشتِ مهبلِ نونوار

کارِ اجتماعِ انزالیان

تنهاست

قضیب و کنار و مجامعتِ مسلسل‌وار

آمال ِ اتمیِ انسانیان

تقدیم می‌کنم

رساله‌ی مکانیکِ جماعِ لیبرالیان را

با پیوستِ زرکوبِ آزادی و آگاهی

به جمیعِ جماعیانِ جهان

لیسِ قضیب است و تُف است و ارضای دیرتر

خَلق است و حَلق است و حَق ِ فشارِ بیشتر

سّر نیست این کوانتومِ درهم تنیدگی‌ست

بر شانه‌های دردِ من

پّرِ سوخته‌ی ابلیس و بالِ ناگشوده‌ی فرشتگی‌ست

چیست درد؟

دردِ شماست کدام؟

کدامِ شماست از دردهای دیگر پُر؟

گَردست و غبارست و باد

تنهاست

خاک و خار و خراب

این سر را

این زمین

ماچه: ماده (سگ یا خر): ماچه‌خر، ماچه‌سگ.

مهبل: زهدان.

قضیب: آلت تناسلی مرد.

مجامعت: جماع، همبستر شدن با زن.

لیبرالیسم: نظریۀ سیاسی و اقتصادی که خواهان آزادی فرد در امور سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، مذهبی، و فرهنگی است و لزوم دخالت دولت را در آن‌ها رد می‌کند.

درهم‌تنیدگیِ کوانتومی: بر اساس تفسیر کپنهاگی از مکانیک کوانتومی، حالت دو ذره‌ی جفت شده تا زمانِ مشاهده، نامعین باقی می‌ماند. به عبارتِ دیگر، اگر دو سیستم یک بار با هم برهم‌کنش داشته باشند و سپس از هم جدا شوند، اندازه‌گیری روی یکی از آن‌ها تأثیری آنی در حالتِ دیگری ایجاد می‌کند. حتی اگر این دو ذره خیلی از هم دور شده باشند. برای مثال با مشخص شدنِ اینکه اسپینِ (چرخش) یکی از ذرات ساعت‌گرد (چب به راست) است، اسپینِ ذره‌ی دوم بی‌درنگ به حالتِ پادساعتگرد (راست به چپ) می‌رود. ارتباط دو ذره در این پدیده تا امروز در فواصلِ چند ده متر (در آزمایشگاه) تا صدها کیلومتر آزموده شده است.

پی‌نوشت: از سرِ خشمی برای عصری چُنین حشری! با خود گفتم چنین چیزی را که جایی حاضر به چاپ نخواهند بود، توی دفترم هم که ننوشته‌ام‌اش، پس بگذارم با فلاخن بماند. تازه این خشم بسی رکیک‌تر بود؛ به لطفِ مترادف‌‌ها اندکی از تیزی‌ِ آتشین و اهریمنی‌اش گرفته شده است.